φιλο-λόγια: ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ

KEIMENO 25

ficus

fici - ficus

fico

ficum

fice - ficus

fico - ficu

Πληθυντικός

fici - ficus

ficorum - ficuum

ficis

ficos - ficus

fici - ficus

ficis - ficubus

AFFERO: β'ενικό προστακτικής ενεστώτα:

affer

2. NEMO:αόριστη ουσιαστική αντωνυμία

ΕΝΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ

ΟΝ. nemo nulli

ΓΕΝ.nullius nullorum

ΔΟΤ.nemini nullis

ΑΙΤ.neminem nullos

ΚΛΗΤ.------------------------------------------------------

ΑΦΑΙΡΕΤ.nullo nullis

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ

Α) noli/nolite +ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΕΝΕΣΤΩΤΑ

Β)Ne( ή nemo,numquam) + υποτακτική παρακειμένου

MΕΜΕΝΤΟ< ελλειπτικό memini-meminisse

scio: ΠΡΟΣΤΣΚΤΙΚΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑ:

β'εν scito

β΄πληθ.scitote

6. ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ:exterus-a-um

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ:exterior-ior-ius

ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ:extremus-a-um/extimus-a-um

ΚΕΙΜΕΝΟ 21-23

ΚΕΙΜΕΝΟ 21

ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ

Ονομάζεται η απόλυτη αφαιρετική, η οποία αποτελείται από ένα κύριο συνήθως όνομα και από ένα ουσιαστικό ή επίθετο που δηλώνει αξίωμα,ηλικία,επάγγελμα.Το κύριο όνομα είναι πάντα το υποκείμενο της ιδιόμορφης αφαιρετικής απόλυτης,ενώ το ουσιαστικό ή το επίθετο είναι κατηγορηματικός προσδιορισμός σ' αυτό. Μεταφράζεται "όταν ήταν...".Το φαινόμενο συναντάται στα κείμενα 19,21,30.

π.x.Brenno duce=όταν ο Βρέννος ήταν στρατηγός

ΓΕΝΙΚΗ-ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ

Η κοινωνική τάξη εκφράζεται μόνο με γενική της ιδιότητας, ενώ οι χαρακτηριστικές ή πνευματικές ιδιότητες εκφράζονται είτε με γενική είτε με αφαιρετική.

CUM ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΔΙΗΓΗΜΑΤΙΚΟΣ (CUM HISTORICUM NARRATIVUM)

Εισάγει δευ/σες επιρρηματικές χρονικές προτάσεις. Αναφέρεται σε διηγήσεις του παρελθόντος.

Συντάσσεται με υποτακτική παρατατικού για πράξη σύγχρονη (σύγχρονο) ή με υποτακτική υπερσυντελίκου για πράξη προτερόχρονη (προτερόχρονο).Ο cum υπογραμμίζει τη βαθύτερη σχέση ανάμεσα στην κύρια και τη δευ/σα πρόταση. Δημιουργεί μια σχέση αιτίου-αιτιατού ανάμεσά τους. Είναι

φανερός ο ρόλος του υποκειμενικού στοιχείου που υπάρχει στην υποτακτική.

ΚΕΙΜΕΝΟ 23

ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΗ

Είναι συνήθως μετοχή παρακειμένου και ισοδυναμεί με την απόλυτη μετοχή της αρχαίας. Το ποιητικό αίτιο της μετοχής δεν ταυτίζεται με το υποκείμενο του ρήματος της πρότασης στην οποία βρίσκεται

(στην ιδιάζουσα ταυτίζεται).

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΗ ΣΥΖΥΓΙΑ

Σχηματίζεται με τη μετοχή μέλλοντα και τους τύπους του sum.Δηλώνει επικείμενη πράξη, πρόθεση, αναπόφευκτη εξέλιξη.

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

ΠΑΡΟΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

	Α.Χ.(ΚΥΡΙΑ) **	Ι.Χ.(ΚΥΡΙΑ) ***
ΣΥΓΧΡΟΝΟ	ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑ	ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ
ΠΡΟΤΕΡΟΧΡΟΝΟ	ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ	ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΥ
ΥΣΤΕΡΟΧΡΟΝΟ	ΥΠΟΤ.ΕΝΕΣΤΩΤΑ Ε.Π.Σ	ΥΠΟΤ.ΠΡΤ Ε.Π.Σ****

**Α.Χ.:

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ/ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ/ΠΑΡΑΚΕΟΜΕΝΟΣ ΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΝΕΣΤΩΤΑ

***Ι.Χ.:

ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ/ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ/ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΟΡΙΣΤΟΥ

Οι ονοματικοί τύποι θεωρούνται ιστορικοί ή αρκτικοί ανάλογα με το αν εξαρτώνται από Α.Χ. ή Ι.Χ.

****ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΗ ΣΥΖΥΓΙΑ= ΜΤΧ ΕΛΛΟΝΤΑ + SUM

SCIO

Ιδιαιτερότητα στην προστακτική:

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ:

β'ενικό scito

β'πληθ. scitote

ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ:

β'εν. scito

γ'εν. scito

β'πληθ. scitote

γ'πληθ. sciunto

ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΧΡΟΝΩΝ

Οι προτάσεις BEST(=ΒΟΥΛΗΤΙΚΕΣ,ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΕΣ,ΣΥΜΠΕΡΑΣΜ/ΕΣ,ΤΕΛΙΚΕΣ)
και οι προτάσεις του quin και του quominus εκφέρονται πάντα με υποτακτική ενεστώτα, όταν εξαρτώνται από Α.Χ. και με υποτακτική παρατατικού, όταν εξαρτώνται από Ι.Χ.

Η βούληση,ο φόβος,το συμπέρασμα,ο σκοπός, η πρόθεση είναι ιδωμένη τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής τους. Συγχρονισμός κύριας με Δευ/σα.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ:

Εδώ ανήκουν οι στερεότυπες εκφράσεις iussu/iniussu/rogatu που συντάσσονται με γενική υποκειμενική.

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:

Μετά από ρήματα ψυχικού πάθους, π.χ. gaudeo,indignor,quero ακολουθούν ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ προτάσεις που εκφράζουν ΑΙΤΙΑ(Δευ/σα ουσιαστική αιτιολογική).

post + αιτιατική δηλώνει χρονική ακολουθία

Ισοδύναμη έκφραση: αφαιρετική του μέτρου ή της διαφοράς + post